کاش...

کاش آسمان حرف کویر را می فهمید و اشک خود را نثار گونه های خشک کویر می کرد .

کاش دلها آنقدر خالص بودند که دعاها قبل از پایین آمدن دستها مستجاب می شدند .

کاش مهتاب با کوچه هاب تاریک شب آشناتر بود .

کاش بهار آنقدر مهربان بود که باغ را به دست خزان نمی سپرد .

کاش در قاموس غصه ها،شکوه لبخند در معنی داغ اشک گم نمی شد .

کاش مرگ معنای عاطفه را می فهمید .

کاش،کاش،کاش...