حیف...

 

 

حیف لحظه های خوبی که برای تو گذاشتم

حیف غصه ای که خوردم، چون ازت خبر نداشتم

 

 

حیف اون روزا که کلی ناز چشماتو کشیدم

حیف شوقی که تو گفتی داری اما من ندیدم

 

 

حیف حرفای قشنگی که برای تو نوشتم

حیف رویام که واسه تو از قشنگیاش گذشتم

 

 

حیف شبها که نشستم با خیالت زیر مهتاب

حیف وقتی که تلف شد واسه دیدن تو ، تو خواب

 

 

حیف با وفایی من، حیف عشق و اعتمادم

حیف اون دسته گلی که ، توی پاییز به تو دادم

 

 

حیف فرصت های نقرم ، حیف عمرم و دقیقه م

حیف هرچی به تو گفتم ،راس راسی حیف سلیقه م

 

 

حیف اشکایی که ریختم واسه تو دم سپیده

حیف احساس طلاییم ، حیف این عشق و عقیده

 

 

حیف شادی توی روزی که می گن تولدت بود

حیف عاشقیم که گفتی اولش کار خودت بود

 

 

حیف جمعه های دلگیر ، حیف شنبه های رنگی

حیف اون روز که نوشتم ، چشای به این قشنگی

 

 

حیف فکرایی که کردم واسه جستن بهونه

حیف عشقی که کسی نیس حالا قدرشو بدونه

 

 

حبف اون همه قسم ها که به اسم تو نخوردم

حیف نازی که کشیدم چون که طاقت نیاوردم

 

 

حیف اون کسی که دائم عاشقم بود توی رویا

حیف که تو از راه رسیدی اون و دادمش به دریا

 

 

حیف چیزی که ندارم ،حیف ذوقی که نکردی

حیف گرمایی دستم که سپردمش به سردی

 

 

حیف قلبم که یه روزی دادمش دستت امانت

حیف اعتماد اون روز ،حیف واژه خیانت

 

 

حیف اون همه دعاهام، واسه ی تو شب یلدا

حیف اون چیزی که گم شد ، دیگه هم نمی شه پیدا

 

 

حیف اون شبی که گفتم پیش تو کمه ستاره

حیف اون حرفا که گفتی ، گفتم اشکالی نداره

 

 

حیف چشمایی که گفتم با تو با لبای خندون

حیف آرزوی دیدار ، با تو بودن زیر بارون