از عهد آدم...

 

من از عهد آدم تو را دوست دارم
 

از آغاز عالم تو را دوست دارم
 

چه شب ها من وآسمان تا دم صبح
 

سرمدیم نم نم :تو را دوست دارم
 

نه خطی ،نه خالی! نه خواب و خیالی!
 

من ای حس مبهم تو را دوست دارم
 

سلامی صمیمی تر از غم ندیدم
 

به اندازه ی غم تو را دوست دارم
 

بیا تا صدا از دل سنگ خیزد
 

بگوییم با هم : تو را دوست دارم
 

جهان یک دهان شد هم آواز با ما :
 

تو را دوست دارم ، تو را دوست دارم