تنها امید زندگی ام یاد کن مرا
غمگین و دلشکسته شدم شاد کن مرا
در این خزان زرد غزلهای ناب
ویران شده بهار من آباد کن مرا
در گیر و دار عشق تو چون کوه مانده ای
کاهم اگر به چشم تو بر باد کن مرا
عاصی شدم از این سکوت غم انگیز بی صدا
بر بام شهر عاطفه فریاد کن مرا
این آخرین کلام دلم با نگاه توست
گاهی به احترام دلت یاد کن مرا