به که باید دل بست؟

به که شاید دل بست؟

سینه ها جای محبت ، همه از کینه پر است

هیچکس نیست که فریاد پر از مهر تو را، گرم پاسخ گوید

نیست یک تن که در این راه غم آلوده عمر،قدمی راه محبت پوید

به که باید دل بست؟                                                                                

به که شاید دل بست؟

نقش هر خنده که بر روی لبی میشکفد ، نقشه ای شیطانیست

در نگاهی که تورا وسوسه عشق دهد، حلقه ای پنهانیست

خنده ها میشکفد بر لبها ، تا که اشکی شکفد بر سر مژگان کسی

همه بر درد کسان مینگرند، لیک دستی نبرد از پی درمان کسی

از وفا نام مبر ، آنکه وفا خواست کجاست؟

ریشه عشق فسرد

واژه دوست گریخت

سخن از عشق مگو ، عشق کجا ؟ دوست کجاست؟

دست گرمی که ز مهر بفشارد دستت

در همه شهر مجوی

گل اگر در باغ بر تو لبخند زند

نگرش ، لیک مبوی