کیه که آخر دیوونگیه واسه چشات

کیه که جز من که میمیره واسه لحن خنده هات

کی برات قصه میگه شبا که خوابت نمی بره

کی پا به پات میاد وقتی که بارون میگیره

کیه وقتی تشنته تو ابرا بلوا می کنه

اگه یه جرعه بخوای کویرو دریا می کنه

یه شب موی تو رو به صد تا مهتاب نمیده

خودش می سوزه ولی تن به سایه و آب نمیده

اون منم که عاشقونه شعر چشماتو می گفتم

هنوزم خیس میشه چشمام وقتی یاد تو می افتم

هنوزم میای تو خوابم تو شبای پر ستاره

هنوزم میگم خدایا کاشکی برگرده دوباره