تو به اندازه چشمان پراز احساست

قلب تنها و پریشان مرا لرزاندی

و به اندازه یک حس ترک خورده عشق

چشم بی تاب مرا گریاندی

کاش در لحظه سردرگمی عشق و سکوت

چشمم از دیدن چشمان تو اشفته نبود

کاش سوزاندن یک دفتر عشق

اینقدر ساده نبود

کاش می فهمیدی ،دل من تنگ نگاهیست که از آئینه چشم تو می گیرد جان

کاش می فهمیدی ،بی تو در حسرت چشمان تو ،مردن سخت است

تو به اندازه شب های پر از حسرت من ،چشم تنهای مرا گریاندی

و من آن لحظه جان دادن عشق ،و من آن لحظه بلیعدن بغض

رو به چشمان پر از غربت تو ،خندیدم .و تو را بخشیدم.

و تو را بخشیدم ...بخشیدم....