روی نیمکت خالی

طرح عشق خیالی

کسی نیست گریه هاموببینه تو این حوالی

یادم می یاد کنارم

رو این نیمکت می شستی

با چشمات تا ستاره

عاشقونه پل می بستی

دیگه به ستاره زل نمی زنم

دیگه بی تو معنی نداره بودنم

رفتن تو داره می سوزونه تنم

نیستی و به عکس تو خیره شدم

پر بغضی که نفس گیر شدم

طرح سیاه یک شب تیره شدم

هنوز کنار شعرام علامت سوالی

هنوز صدات می پیچه تو این خونه خالی

حضور پاک چشمات

چه رویای محالیست

ببین ستاره اینجاست فقط جای تو خالیست